WIE WEG IS, IS ...

Een melding in mei 2016 van mama en kittens. Twee van onze dames-vrijwilligers van het zwerfkattenteam gaan op een woensdagavond kijken omdat er 5 kittens bij betrokken waren. De melders waren hele vriendelijke mensen, die de poes gelukkig ook eten gaven.  Met hen hebben we besproken wat de opties waren. De kittens zaten op een makkelijk toegankelijke plaats en zouden de volgende morgen gebruikt worden om de moeder in de val te lokken.  Geschatte leeftijd ongeveer 4,5 week.  Maar ...

De volgende ochtend.  Op het moment dat we hen wilden ophalen, had de moeder had ze verzeuld naar een onbekende locatie.  Een zeer slimme mama dus ...  Er stond een zeer grote hangaar vol met allerlei niet direct gebruikte spullen. Dit leek de meest logische plek om de kittens te verstoppen. We hebben geprobeerd ze op kousenvoeten te zoeken gedurende meer dan een half uur, het was echter onbegonnen werk gezien de grote ruimtes en de talrijke verstopplaatsen. Kittens gaan zich instinctief heel stil houden bij gevaar, en mama probeert vijanden weg te lokken door een andere kant op te lopen. Gezien ze altijd van de loods wegliep, vermoedden we toch dat ze daar verstopt waren.  Mogelijke opties werden met de melders besproken, want er was ook nog een wilde tuin met veel verstopplaatsen. We zijn de mamapoes voor alle zekerheid toch nog op een afstandje gevolgd door de tuin, alhoewel we toch een sterk vermoeden hadden dat ze ons gewoon wilde weglokken van de loods.

NIET GEZIEN, MAAR GEHOORD!

Uiteindelijk ging de meldster in de buurt van de hangaar blijven en desnoods op een stoel stil zitten wachten in de hoop na een tijdje iets te horen … Een paar uur later goed nieuws, ze dacht te weten waar de kittens zaten! Wij direct terug naar ginder, want het risico dat mamapoes de kittens onmiddellijk terug zou gaan verslepen, was veel te groot! En ze had hen goed verstopt! De kittens zaten helemaal achter alle platen en spullen weggeborgen, onderaan én achterin (zie foto bovenaan). We hebben enorm veel materiaal versleept, je wilt niet weten wat allemaal ... Het eerste kitten hadden we snel te pakken, dat kwam op het spelen met een takje af.  De drie volgende duurde een stuk langer, want alle materiaal moest nog weg.  En bij elk stukje weghalen moesten we eerst kijken of er een kitten zat - dat we dan ook direct moesten kunnen pakken.

Het laatste kitten hebben we er daarna na meer dan een half uur toch onderuit gekregen. En hoe! Sonia heeft het met een aftrekker helemaal onder een staketsel moeten ‘uitvegen’ – maar uiteraard heel voorzichtig!  Ik denk dat de foto van Sonia boekdelen spreekt hoe blij we allemaal waren!

Alles bij mekaar denk ik dat we een 4 uur bezig geweest zijn met dit kittenverhaal. Een hele inspanning, maar wel eentje waar we allemaal erg gelukkig mee zijn. En kort daarna is mamapoes gevangen, dus geen kleintjes meer daar!